رشد شاخص های توسعه سیاسی در استان یزد

1- در سال 84 چهار تشکل که عموما از میان اصلاح طلبان بودند به تعطیلی کامل کشیده شدند. مجمع دانشجویان و فارغ التحصیلان یزدی انجمن های اسلامی دانشگاه های علوم پزشکی یزد و دانشگاه آزاد اسلامی یزد همچنین انجمن دانشجویان جمهوری خواه دانشگاه یزد به طور کامل از صحنه سیاست ورزی حذف شدند. گو اینکه این تشکلها در پارادایمی تنفس می کردند که سالها رو به افول بود. زمین و شرایط جدید بازیگران جدید و جدی تری می طلبید. راه اندازی شعبه های استانی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران حزب اعتدال و توسعه حزب اعتماد ملی و شروع فعالیت غیر رسمی سازمان دانش آموختگان ایران(ادوار تحکیم) در یزد میراثی که در سال 84 جامعه مدنی استان یزد را فربه تر کرد. گروهایی که به نظر می رسد با تجربه تر امکان فعایت با ثبات را برای خود فراهم کنند و توان مقاومت بیشتر در مقابل فشارها از خود نشان دهند. ایجاد تشکلهای نو و افزایش توان آنها یکی از مهم ترین فاکتورهای توسعه سیاسی است که در انتهای سال 84 با یک ارزیابی منصفانه نسبت به سالهای قبل رشد قابل ملاحظه ای داشته است.
2- واقعیت آن است که احمدی نژاد اگر به نسبت استان یزد در سایر استانها نیز موفق بود در همان مرحله اول موفق به فتح کرسی ریاست جمهوری می شد. انتخاب رئیس ستاد انتخاباتی وی به عنوان استاندار یزد بعضی دیگر از پست های کلیدی از بین اعضای همین ستاد و انتخاب سایر مدیران از بین فعالین سیاسی استان نزدیک به این طیف در خلال لابی ها و رقابت های استانی یا به عبارت مشخص تر رقم خوردن سرنوشت مدیریت استان در خود استان نشانی است از تمرکزدایی و رشد یکی دیگر از فاکتور های توسعه سیاسی در استان. این روند به گونه ای بوده است که رای دهنده گان یزدی به طور جدی تاثیرات و تغیرات جدی حاصل از رای خود را حس کرده گویی که مسئولان استان به طور غیر مستقیم با رای مردم یزد انتخاب شده اند. امری که متاسفانه در سال 76 اتفاق نیفتاد و انتخاب محمد خاتمی توسط مردم یزد تغیرات جدی را در ترکیب مدیران استان ایجاد نکرد.
3- فعالیت سیاسی در استان یزد را اگر بتوان نام آنرا فعایت سیاسی گذاشت در سالهای گذشته در دستان بورکراتها و مدیران اداری رقم می خورد. امری که همواره به عنوان شاخص منفی توسعه سیاسی از آن یاد می شود. اما سال 84 نوید تنگ شدن عرصه بر بورکراتها و فراخی مجال برای نسل جدید از فعالین سیاسی -که با خطای کمتری می توان آنها را سیاستمدار خواند- را داد. اگر چه این تغیرات در طیف محافظه کار استان خود را جدی تر نشان داده است اما در جناح اصلاح طلب بدلیل حضور اصلاح طلبان در مدیریت اداری استان غلبه نسل جدید فعالین سیاسی را با کندی بیشتر در حال صورت گرفتن است. با از دست رفتن مزیت حضور در قدرت نیرو های اداری به نظر می رسد نیروهای سیاسی اصلاح طلب بر بروکراتهای اصلاح طلب با سرعت بیشتری غلبه کنند.
خلاصه اینکه اگر از تردید های جدی نسبت به پایداری شرایط و امکان ادامه روند تحولات سیاسی و اجتماعی استان صرف نظر کنیم به جرات می توات ادعا کرد سال 84 بزرگترین تجربه و تمرین دموکراسی برای یزدی ها بود و شاخصهای توسعه سیاسی در استان یزد حتی با پایان کار دولت اصلاحات رشد خود را ادامه می دهد.